1. مقدمه

در پاسخ به نگرانی از عدم آژانس درک شده در تحقیقات انتقال پایداری، موضوع نقش ها و استراتژی های بازیگران در تغییر اجتماعی و فنی شده است جلب توجه فزاینده (د Haan و Rotmans، 2018؛ Farla et al., 2012; فیشر و نیویگ، ۲۰۱۶؛ Ruggiero et al., 2021; Wittmayer et al., 2016). بازیگران می توانند استراتژی های مختلفی را در سطوح مختلف ساختار-i اتخاذ کنند.

ه- در سطح رژیم یا طاقچه—و می تواند استراتژی های واحد یا صورت فلکی استراتژی هایی را دنبال کند که در طول زمان تغییر می کند (ویت مایر و همکاران، ۲۰۱۶). این می تواند از کسانی که طرفدار طاقچه خاص، کسانی که طرفدار طاقچه خاص نیست، اما ایجاد فضا برای تغییر در سطح رژیم، و کسانی که فعالانه مخالف تغییر محدوده (Kivimaa و همکاران، 2019).

استراتژی های شرکت به طور کلی تمایل به مفهوم در امتداد دو، و نه ساده، خطوط: صاحب منصبان و دوندگان جلو. بازیگران فعلی ممکن است شامل بنگاه هایی باشند که وضع موجود را از طریق قدرتی که برای اهداف مقاومت در برابر تغییر در اختیار دارند حفظ می کنند (Geels, 2014b; Johnstone et al., 2017), thus contributing to the stability of regime structures (Geels, 2014b). در مقابل، بازیگران طاقچه— اغلب در نظر گرفته شده شامل کارآفرینان، راه اندازی، و اسپین آف (Wittmayer و همکاران، 2016)—به عنوان دونده جلو دیده می شود، اختصاص داده شده خارجی ها و یا بازیگران حاشیه در شبکه های کوچک که پیشگام مسیر شکن نوآوری که به چالش ساختارهای رژیم فعلی (Geels و Schot، 2007: 400). با این حال، واقعیت بسیار پیچیده تر است؛ و ما نباید انتظار داشته باشیم که همه بنگاه های فعلی در یک صنعت استراتژی های مشابهی را دنبال کنند. علاوه بر این ، اذعان کرد که طاقچه های مختلف و فن آوری های طاقچه تعامل با یک 

دیگری (Geels, 2018) and interact with multiple regimes (Konrad et al., 2008; Raven and Verbong, 2007), previously held niche-regime dichotomous conceptualisations of firmss strategies need to be developed through more fine-grained empirical cases (Berggren et al., 2015; Markard, 2018).

به تازگی درک های ظریف تری از رفتار تطبیقی بنگاه ها در گذارهای پایداری برجسته شده است. استراتژی های بنگاهی به عنوان مثال از نظر استراتژی های نهادی (اسمینک و همکاران، ۲۰۱۵)، استراتژی های فناوری (برگگرن و همکاران، ۲۰۱۵)، و پاسخ های استراتژیک به فشارهای اقتصادی، اجتماعی-سیاسی و صنعت (Geels، ۲۰۱۴b) مورد بررسی قرار گرفته اند. علاوه بر این، در سال های اخیر، محققان مفهوم مدل کسب و کار را در تلاش برای روشن کردن «میکرودینامیک درون گذارها» معرفی کرده اند (بیدمون و کناب، ۱۳۹۷: ۹۱۴). با این حال، رفتار پشت فرایندهای نوآوری مدل کسب و کار شرکت (BMI) (cf. Bohnsack و همکاران، 2014) و شرکت های استراتژی BMI اتخاذ توجه بسیار کمتری را به خود جلب کرده است. همچنین مطالعات بسیار کمی BMI را بین بنگاه های شرکت کننده فعلی و جدید مقایسه کرده اند (Foss and Saebi, 2017).

مدل های کسب و کار توصیف چگونه یک سازمان ایجاد، ارائه، و گرفتن ارزش (Osterwalder و Pigneur، 2010؛ Teece, 2010; Zott and Amit, 2010), whilst BMI specificly refers to either the re-configuration of some business model components or to an entirely new means of value creation and value capture (Massa et al., 2017; Sniukas, 2012). از یک سو، BMI پیشنهاد شده است برای کمک به تسریع در تغییر اجتماعی و فنی با پرورش upscaling نوآوری های طاقچه و پیکربندی مجدد قوانین رژیم ها؛ از سوی دیگر، ممکن است با تقویت ساختارهای رژیم مانع تغییر فرایندها شود (بیدمون و کناب، 2018). بینش به استراتژی های BMI شرکت در انتقال پایداری هنوز در حال ظهور است، و درک ظریف از رفتارها و استراتژی های BMI شرکت در زمینه تعاملات چند طاقچه ای و چند رژیمی تا حد زیادی از دست رفته است.

هدف از این مقاله توسعه درک تجربی مبتنی بر رفتار BMI شرکت است که فراتر از طاقچه / شرکت کننده جدید و دوگانگی رژیم / فعلی حرکت می کند. ما این هدف را با نگاهی به مورد BMI در زمینه صنعت DR در فنلاند انجام می دهیم. ما با تجزیه و تحلیل رفتار BMI بنگاه ها در یک بخش صنعتی که رژیم های اجتماعی-فنی متعددی را در بر می گیرد، به ادبیات موجود در درک نقش مدل های کسب و کار در تغییر اجتماعی-فنی کمک می کنیم. صنعت DR به عنوان پایه ای برای بینش های تجربی ما عمل می کند، چرا که پیامدهای مدل های کسب و کار بر اساس انعطاف پذیری و سرویس دهی در گذارها هنوز به خوبی درک نشده اند (کوهلر و همکاران، ۲۰۱۹ ̈). پاسخ تقاضا یک نوآوری مکمل است که می تواند قابلیت اطمینان و انعطاف پذیری را به سیستم انرژی اضافه کند و انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر را تسریع کند (Geels et al., 2017). در عمل، DR ممکن است به معنای تغییر مصرف از یک اسلات زمانی به اسلات دیگر (به عنوان مثال بر اساس در دسترس بودن تولید تجدیدپذیر یا قیمت ها در بازار عمده فروشی) یا کاهش تقاضا در زمان های اوج بدون تغییر آن به دلیل محدودیت های شبکه، به عنوان مثال باشد. اگرچه DR به طور مستقیم با فناوری های سنتی انرژی رقابت نمی کند، اما جایگزین تولید انرژی در موازنه سیستم انرژی است (SEDC, 2017). بازیکنان فعلی مانند خرده فروشان انرژی با شرکت های دکتر شرکت کننده جدید در ارائه هر دو تجمیع و دیگر خدمات کنترل بار رقابت می کنند (Honkapuro و همکاران، 2015).

خدمات پاسخ تقاضا که خوش بینی و کنترل استفاده از انرژی در حال تبدیل شدن به شایع تر با توجه به همگرایی فزاینده بین فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، فن آوری های انرژی تجدید پذیر، و مدل های کسب و کار جدید، که در حال کمک به محبوبیت خدمات انعطاف پذیری در بازارهای انرژی جریان اصلی است. به این ترتیب، DR در تلاقی رژیم های انرژی و ICT قرار دارد. فنلاند به عنوان یک مورد نمونه عمل می کند، چرا که پیشگام خدمات خودکار DR است (فینگرید، ۲۰۱۸) و یکی از توسعه یافته ترین چارچوب های قانونگذاری برای DR در اروپا را دارد (SEDC، ۲۰۱۷). 

a)رانندگان BMI در زمینه شرکت های DR چه هستند؟

b) شرکت های دکتر چگونه با توجه به رفتار BMI خود متفاوت هستند؟

باقی مانده این مقاله به صورت زیر ساختار یافته است: بخش 2 پیشینه مفهومی ما را معرفی می کند و مروری کلی بر چگونگی پرداختن استراتژی های بنگاه و مدل های کسب و کار در ادبیات گذار پایداری و مفاهیم BMI از ادبیات مدیریت ارائه می دهد و چارچوب تحلیلی ما را ارائه می دهد. بخش 3 یک نمای کلی از بخش DR در فنلاند ارائه می دهد، در حالی که بخش 4 داده ها و روش های ما را توصیف می کند. بخش 5 یافته های ما را گزارش می کند، و بخش های 6 و 7 به ترتیب بحث ما را تشریح می کنند و نتیجه گیری می کنند.

1. پیشینه مفهومی و چارچوب تحلیلی

1.1. نقش های بازیگر نقش در گذارهای پایداری

تأکید فزاینده ای بر نقش ها و استراتژی های بازیگران در گذارهای پایداری شده است (ویت مایر و همکاران، ۲۰۱۶). تغییرات در سیستم های اجتماعی-فنی/بخش ها از نظر تعاملات بین سلسله مراتب تودرتو چشم انداز مفهوم سازی می شوند (زمینه برون زا، مانند بلایای طبیعی، روندهای جهانی، و تحولات کلان اقتصادی و سیاسی)؛^[1] رژیم (ساختار عمیق سیستم اجتماعی و فنی پذیرفته شده در حال حاضر از جمله مجموعه های نیمه منسجم خود را از قوانین) ؛ and niche (protected spaces where radical innovation^[2] and experimentation can emerge and replicate) (Geels, 2004). اگرچه راه های زیادی برای درک نقش های بازیگران وجود دارد (فیشر و نیویگ، ۲۰۱۶؛ ۲۰۱۶؛ ۲۰۱۶، ۲۰۱۶) Wittmayer et al., 2016), a common conceptualisation, and one that helps demonstrate our case, is that of the niche-actor and regime-actor dichotomy.

رژیم-بازیگران، یا صاحب منصبان، به عنوان «بازیگران درون یک رژیم تکنولوژیک داده شده تعریف شده اند که اغلب منافعی را در حفظ وضع موجود به جای فعال کردن گذارها تعیین کرده اند و اغلب برای حفاظت استراتژیک از موقعیت ممتاز خود عمل خواهند کرد» (جانستون و همکاران، ۲۰۱۷: ۱۴۸). در واقع، شرکت های فعلی به عنوان بی میل یا مقاوم در برابر "توسعه راه حل های رادیکال" به تصویر کشیده شده اند، و ترجیح برای تغییر افزایشی در امتداد مسیر نوآوری موجود به دلیل ^[3] : i) قفل و سرمایه گذاری غرق شده در فن آوری های موجود، مهارت ها، و مردم؛ 2) اختلال در رقابت های موجود و خطرات مرتبط با نوآوری های رادیکال؛ و سوم) مشوق های مستقیم محدود برای رسیدگی به مشکلات اجتماعی به دلیل مسائل جمعی خوب و مشکلات سوار آزاد (Geels، 2014a).

با این حال، ادبیات اخیر کثرت نقش هایی را که بنگاه های فعلی در فرایندهای گذار ایفا می کنند روشن کرده است (مانند د هاآن و روتمن، ۲۰۱۸)؛ پیشنهاد می شود که بازنمایی های یک بعدی صاحب منصبان «درک محدودی از فعالیت ها و استراتژی های تکنولوژیکی که بنگاه های فعلی ممکن است دنبال کنند» ارائه دهند (برگگرن و همکاران، ۲۰۱۵: ۱۰۱۸). علاوه بر این، Spath و همکاران (2018: 4) ̈ توجه داشته باشید که اگر چه اصطلاح بازیگر فعلی استفاده می شود "همه جا در سراسر ادبیات انتقال به نشانه بازیگران غالب در داخل رژیم موجود، تلاش کمی معمولا انجام می شود برای مشخص کردن چه نوع آژانس از صاحب منصبان انتظار می رود." به عنوان مثال، برگگرن و همکارانش ( ۲۰۱۵) نشان می دهند که بنگاه های فعلی با نوآوری های رادیکال طاقچه آزمایش می کنند و در عین حال همچنان به مدل های کسب و کار سنتی تکیه می کنند. این واقعیت که شرکت ها به طور همزمان می توانند نوآوری رادیکال و افزایشی را پرورش دهند، منعکس کننده آنچه در ادبیات مدیریت به عنوان محیط سازمانی شناخته می شود (مارس، ۱۹۹۱)—توانایی رقابت در هر دو فناوری ها و بازارهای جدید و بالغ از طریق کارایی و پیشرفت های افزایشی از یک سو، و انعطاف پذیری و آزمایش از سوی دیگر (اورایلی و توشمن، ۲۰۱۳ ). علاوه بر این، گذارهای اجتماعی و فنی پیچیده هستند، و شامل بسیاری از فناوری ها (و صنایع مرتبط با آنها) در فرایندهایی است که رژیم های متعدد را در بر می گیرد (کنراد و همکاران، 2008؛ Raven and Verbong, 2007) and sectors (Andersen and Markard, 2020). این امر به ویژه در هنگام در نظر گرفتن تعاملات چند رژیمی و چند سکتوری (گرما، برق، ICT) که در صنعت DR مشهود است، مرتبط است. به این ترتیب، آنچه ممکن است یک بنگاه فعلی در یک رژیم باشد، ممکن است قدرت یا منابع یکسانی داشته باشد یا به همان چارچوب های شناختی و منطق های نهادی در هنگام ورود به یک بخش متفاوت مقید باشد (مانند آرلینگهاگن و مارکارد، ۲۰۱۲).

در مقابل صاحب منصبان، طاقچه-بازیگران به عنوان دونده های جلو قاب می شوند که به فعالیت های کارآفرینی خار می دهند (گئلز و شوت، ۲۰۰۷). آنها به جای پرورش نوآوری در یک چارچوب موجود، به دنبال پیکربندی مجدد ساختارهای رژیم فعلی با حمایت از توسعه نوآوری و انتشار از طریق فعالیت های کارآفرینی هستند که شامل آزمایش تکنولوژیکی و غیر تکنولوژیکی، یادگیری، گسترش شبکه های بازیگری، و ایجاد انتظارات جمعی است (Geels, 2005). فیشر و نیویگ (۲۰۱۶) پیشنهاد می کنند که بازیگران سطح طاقچه نقش ابزاری در ظهور ایده های رادیکال اجتماعی و تکنولوژیکی، توسعه دانش و انتشار، بیان چشم اندازها، فعالیت های کارآفرینانه، شکل گیری بازار، هدایت فعالیت های جستجو، بسیج منابع، ایجاد مشروعیت، و ایجاد نقاط شروع برای تغییر سیستمیک ایفا می کنند.

همانطور که ادبیات در مورد بی بند و بار به ما می گوید که همه صاحب منصبان را نباید برابر در نظر گرفت، باید همین را از دوندگان جلو گفت. این یک رده متنوع است و می تواند شامل کارآفرینان، استارت آپ ها، و اسپین آف ها باشد (Horisch, 2015 ̈ ; Wittmayer et al., 2016); بازیگران فعلی با همان (مانند برگگرن و همکاران، ۲۰۱۵) یا متفاوت (مانند ریون، ۲۰۰۷) رژیم اجتماعی-فنی؛ social entrepreneurs (Witkamp et al., 2011); سازمان های بخش دولتی؛ افرادی که نماینده سازمان های عمومی هستند؛ یا مقامات منتخب (Pesch et al., 2017). این بازیگران ارزش ها، قابلیت ها، قابلیت ها و منابع مختلف را برای BMI با خود به ارمغان می آورد. به این ترتیب، برای درک BMI در زمینه گذارهای پایداری، به مفاهیم و ابزارهای تحلیلی نیاز داریم که به ما کمک می کند فراتر از دوگانگی طاقچه ای حرکت کنیم (cf. Schaltegger et al., 2016). در بخش های زیر استدلال می کنیم که مفهوم مدل کسب و کار و یک جعبه مورفولوژیک رفتار BMI این نیاز را انجام می دهد.

تعداد صفحات : 21

فرمت : ورد 

زبان : فارسی و انگلیسی 

ترجمه : ماشینی